Λίγα λόγια για την παράσταση:
Με τα δύο αυτά διηγήματα ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης αποδίδει συναρπαστικά δύο όψεις του Έρωτα. Στο πρώτο, μας μεταφέρει σ’ ένα νυκτερινό, καλοκαιρινό τοπίο, όπου αντικρίζει με δέος την ομορφιά της νεαρής συνομήλικής του Μοσχούλας, καθώς εκείνη κολυμπώντας αναδύεται γυμνή μέσα απ’ τη φωσφορίζουσα θάλασσα στο φως της Σελήνης. Όταν κινδυνεύει αίφνης να πνιγεί, εκείνος βουτά και την σώζει μεταφέροντάς την στην ακρογιαλιά. Ο κρυφός έρωτάς του για κείνη παραμένει πλατωνικός και αθώος. Η ευχαρίστηση ότι της έσωσε τη ζωή αποκτά μεγαλύτερη αξία από την ερωτική επιθυμία.
 
Στο δεύτερο διήγημα, που θα μπορούσε να ήταν η φυσική εξέλιξη της προηγούμενης ιστορίας, ο έρωτας του νεαρού Γιωργή γίνεται πάθος, όταν κινδυνεύει να χάσει για πάντα την αγαπημένη του από έναν πολύ μεγαλύτερό του και ευκατάστατο Άνδρα, που έρχεται αιφνιδίως να την ζητήσει σε γάμο και να την παντρευτεί την ίδια μέρα. Η ταραγμένη σκέψη του Γιωργή σχεδιάζει να πνίξει τον Γαμβρό και την Μητέρα της αγαπημένης του την ώρα που τους μεταφέρει με την βάρκα του. Θα το κάνει;
 
Η παράσταση ήταν υποψήφια στις κατηγορίες σκηνοθεσίας ελληνικού έργου και ερμηνείας ηθοποιού των βραβείων Κάρολος Κουν 2020-21.
 
Συντελεστές παράστασης:

Δραματουργία/Διδασκαλία Ερμηνείας /Σκηνική Όψη/ Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Ερμηνεύει ο Θεμιστοκλής Καρποδίνης
Μουσική: Claude Debussy, “La mer”                                                                                     
Μουσική Επιμέλεια: Δήμος  Αβδελιώδης  
Διεύθυνση Παραγωγής: Στεφανία Βλάχου  
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Αλεξία Φωτιάδη, Γιάννης Κολόι
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά

 
Ενδεικτικά αποσπάσματα κριτικών για την παράσταση:
«Τετ α τετ και εμείς και ο Παπαδιαμάντης, φας αν φας. Να τον βλέπουμε και να ακούμε τον λόγο του λέξη –λέξη, να βγαίνει στο φως από τον οιονεί απόγονό του, το σημερινό ηθοποιό και ειδικά για την παρούσα περίσταση τον εξαιρετικό Θεμιστοκλή Καρποδίνη, που για κάποια στιγμή θεώρησα ότι ήταν ο ίδιος ο ήρωας ή ο ίδιος ο Παπαδιαμάντης. Για τους θεατές που έχουν παρακολουθήσει παραστάσεις του Δήμου Αβδελιώδη,  η λιτότητα της σκηνοθεσίας και ο τρόπος εκφοράς του λόγου δεν είναι έκπληξη. Ο Αβδελιώδης τονίζει με έμφαση την κάθε λέξη και αναδεικνύει το ιδιαίτερο φορτίο της, φέρνοντας με αυτόν τον τρόπο στην επιφάνεια τα ενδότερα της ψυχής, τις ενδόμυχες σκέψεις και τα βαθιά κρυμμένα συναισθήματα. Παραβιάζοντας ελαφρώς τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη, θα λέγαμε πως τα έργα του Δήμου Αβδελιώδη είναι: Η λαλιά που δεν ξέρει από ψέμα και το βάμμα του γλαυκού στα χείλη…», Ανθούλα Δανιήλ, Δρ. Φιλολογίας, μέλος της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών

«Ο Θεμιστοκλής Καρποδίνης, εξαίρετος μονολεκτικά, πηγαίνει πέρα από την ερμηνεία και την υπόκριση, ποιώντας με τον γυμνό του λόγο μουσική με γαιώδη χρώματα. Τον συνοδεύει ο υπέροχος θαλασσινός λόγος της μουσικής του Ντεμπυσσύ.Μια γλώσσα με σώμα και ψυχή,  που «κατέρχεται» από τον ενσαρκωθέντα Λόγο των Ευαγγελίων («Και ο λόγος σαρξ εγένετο», Κατά Ιωάννη Α’ 14), για να αποτελέσει την πρωτογενή ύλη της ομοούσιας παράστασης, «διά χειρός» Δήμου Αβδελιώδη. Με δύο παπαδιαμαντικά «διαμάντια»: το «Όνειρο στο κύμα» και το «Έρως – Ήρως». Μια πλαστουργία κατά κυριολεξία, και ένα παράδειγμα ένσαρκης ενικότητας με την πρωτοκαθεδρία του λόγου που πλάθει εικόνες, ανοίγοντας τη «μέσα όραση» του θεατή», Λέανδρος Πολενάκης, Κριτικός  θεάτρου Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου

«Απόλαυσα ενεός τον Θεμιστοκλή Καρποδίνη στο προσεκτικά επεξεργασμένο εξελικτικό crescendo του ανάμεσα σε δύο παράλληλες πτυχές του κυματοειδούς χωροχρόνου: “όνειρο στο κύμα” και “έρως ήρως”. Πρωταγωνιστής εδώ είναι ο καθαρός ποιητικός λόγος και δεν πρόκειται διόλου για θέατρο στο ραδιόφωνο. Είναι θέατρο, εικόνα και ήχος, αξεδιάλυτα.   Ο Δήμος Αβδελιώδης επιτυγχάνει το ανέφικτο: με τιτάνια δύναμη γυρίζει τον τροχό του κόσμου ανάποδα, από την εξευτελισμένη εικόνα στον πανάκριβο, μονάκριβο, απογειωτικό ήχο, τον αθώο. Ο Δήμος Αβδελιώδης, ο  ιδανικός ερμηνευτής του παπαδιαμαντικού λόγου», Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας,Κριτικός Θεάτρου , Επισκέπτης Καθηγητής Θεατρικής Κριτικής στο ΕΚΠΑ

«Το μεγάλο προτέρημα του Αβδελιώδη είναι η ικανότητά του να δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ονειρική, χρησιμοποιώντας επιδέξια τον φωτισμό και λίγα σκηνικά αντικείμενα, αρκετά ωστόσο για να μας εισάγουν σε ένα εναλλακτικό σύμπαν. Συγχαρητήρια αξίζουν στον πρωταγωνιστή της παράστασης Θεμιστοκλή Καρποδίνη για την άψογη εκτέλεση και προετοιμασία -είναι εμφανές το μέγεθος της δουλειάς του. Με λόγο καθαρό και ρέοντα, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του σκηνοθέτη, κρατά σαν επιδέξιος καπετάνιος το τιμόνι του ρυθμού με αξιοθαύμαστη πειθαρχία, ενώ με τον χρωματισμό της φωνής του και τις μετρημένες και γεμάτες παύσεις του καταφέρνει να μας περάσει ακόμη και τις πιο μικρές διαφοροποιήσεις στην ένταση των συναισθημάτων», Λίνος Αρσένης, Θεατρολόγος, πτυχιούχος Ιστορίας της Τέχνης του ΕΚΠΑ.

«Ο Δ. Αβδελιώδης κατάφερε, μέσα από έναν θεατρικό μονόλογο, βασισμένο στα κείμενα του Αλ.Παπαδιαμάντη, να οδηγήσει τον θεατή στην κάθαρση. Με σεμνότητα και σεβασμό στον μεγάλο κοσμοκαλόγερο συγγραφέα, ο σκηνοθέτης προσέγγισε το πλαίσιο της εποχής και διέγειρε με τόλμη τα συναισθήματα των θεατών. Η αφήγηση είχε παλλόμενο ρυθμό και σε καθήλωνε, εντείνοντας την αγωνία για το τί θα γίνει στη συνέχεια, παρά το δύσκολο της γλώσσας του συγγραφέα. Το λιτό σκηνικό και οι μυσταγωγικοί φωτισμοί δημιούργησαν μια ονειρική ατμόσφαιρα, ενώ η εξαιρετική μουσική υπόκρουση, που συνόδευε τον λόγο, έδινε τον τελικό τόνο του δράματος. Βεβαίως, πρέπει να σταθώ και στον πρωταγωνιστή, τον Θεμιστοκλή Καρποδίνη, έναν νέο ταλαντούχο ηθοποιό, ο οποίος εξέφρασε τα ηθικά διλήμματα και τις ψυχολογικές διακυμάνσεις του συγγραφέα με ανεπανάληπτο τρόπο. Το βλέμμα του γινόταν το πρίσμα, από το οποίο πέρναγε ο λόγος, ενώ η ακινησία του σώματός του έκανε πιο παραστατικές τις κινήσεις της ψυχής του. Η εκφορά του λόγου και ο χρωματισμός της φωνής του ήταν άψογος, συλλαμβάνοντας όλες τις αποχρώσεις του κειμένου», Κώστας Νταλιάνης Pelop
 
 
Το ASTFEST στην φετινή του εκδοχή είναι αφιερωμένο στην έννοια του “διαφορετικού”, στο “μη αναγνωρίσιμο” ή σ’ αυτό που δεν θέλουμε να αναγνωρίσουμε, γιατί δεν μας μοιάζει, μας μπερδεύει και μας τρομάζει. Αυτό που ορίζεται ως το “Ξένο”.
 
Το 3^ο Φεστιβάλ Θεάτρου Βαλίτσας τελείται με την ευγενική υποστήριξη του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου.
 
Εισιτήρια:
12 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (μειωμένο)
Αγορά εισιτηρίων: viva.gr
https://www.viva.gr/tickets/theater/eros-iros/
 
Θέατρο 104
Ευμολπιδών 41, Αθήνα